Психотерапиялық ықпал ету үрдісіндегі ертегі терапиясы және бейсананың рөлі
Кілттік сөздер:
ертегі терапиясы, бейсана, психотерапия, архетип, сана, сиқырлы ертегілер.Аннотация
Мақалада ертегі терапиясының әлеуеті, бейсанадағы рөлі, ертегінің психотерапиялық әсері, ертегілерді талдаудың түрлері жан-жақты баяндалады. Ертегі бейнелерінің терең, архетиптік табиғатын «ашу», бізге адамның күрделі мотивациясы мен өмірлік заңдарын түсінуге мүмкіндік береді. Мысалы, К. Юнг бойынша, Рух архетипі – Сиқыршының, Қарттың ертегі бейнелерінде байқалады, олар ертегі кейіпкерінің жолында ең жауапты сәттерде кездесетіндігі айтылады. Сондай-ақ, ертегі терапиясының психотерапиялық әсері адамның өзіне беймәлім бейсана- сында балалық шақта орын алған мәселелерінің шешілуіне үлкен әсері бар делінген. Ал, клиентті күйзеліске түсіріп жүрген мәселелерін тек ертегі терапевтінің (психологтың) терең талдауы мен интерпретациялануының нәтижесінде шешілетіндігі қарастырылады. Клиент ертегілерде кездесетін символдардың көмегі арқылы өзінің бейсанасына үңіліп, ертегі әлеміне ене отырып, бейсана деңгейінде символдарды өзінің ішкі күйзелістерімен салыстырады. Біртіндеп бұл күйзелістер оның санасына жетеді де, өз мәселесінің шығу себебін түсінетін болады.
Библиографиялық сілтемелер
2. Зинкевич-Евстигнеева Т.Д. Путь к волшебству. Теория и практика сказкотерапии. – СПб.: Златоуст, 1998. – 382 с.
3. Юнг К.-Г. Конфликты детской души: пер. с нем. – М.: Канон, 1994.
4. Пропп В.Я. Исторические корни волшебной сказки. – Л.: ЛГУ, 1986.
5. Франц М.Л. Избавление от колдовства в волшебных сказках. – М.: Класс, 2007. – 128 с.
6. Юнг К.Г. Структура психики и архетипы. – М.: Издательство: Академический проект, 2008. – 210 с.
7. Зинкевич-Евстигнеева Т.Д. Путешествие в страну сказок: практическое пособие. – М., 2005. – С. 14–115.
8. Соколов Д. Сказки и сказкотерапия – М., 2001. – С.12 – 35.
9. Сакович Н.А. Практика сказкотерапии. – СПб.: Речь, 2007. – 214 с.
10. Зинкевич-Евстигнеева Т.Д. Формы и методы работы со сказками. – СПб.: Речь, 2006. – 140 с.
11. Гнездилов А.В. Авторская сказкотерапия. Дым старинного камина (сказки доктора Балу). – СПб.: Речь, 2002. – С. 36-42.
12. Зинкевич-Евстигнеева Т. Грабенко Т. Игры в сказкотерапии – СПб.: Речь, 2006. – С. 6–208.
13. Милис Дж., Кроули Р. Терапевтические метафоры для детей и «внутреннего ребенка». – М.: Киасс, 1996. – 320 с.
1. zinkevich-evstigneeva t.D. Praktikum po skazkoterapii. – sPb.: rech,2000. – 460 s.
2. zinkevich-evstigneeva t.D. Put k volshebstvu. teoria i praktika skazkoterapii.- sPb.: zlatoust, 1998. 382 s.
3. yung K.- G. Konflikty detskoi dushi / per.s nem. – M.:Kanon, 1994.
4. Propp.v.ya. istoricheskie korni volshebnoi skazki. – l.: lGU, 1986.
5. Franc M.l. izbavlenia ot koldovstva v volshebnyh skazkah. – M.: Klass, 2007. – 128 s.
6. yung K.G. structura psikhiki i arkhetipy. – M.: izdatelstvo: akademicheski proekt, 2008. – 210 s.
7. zinkevich-evstigneeva t.D. «Puteshestvie v stranu skazok»: prakticheskoe posobie. – M., 2005. – s.14-115.
8. sokolov D. skazki i skazkoterapia. – M.,2001. – s. 12 – 35.
9. sakovich N.a. Praktika skazkoterapii. – sPb.: rech, 2007. – 214 s.
10. zinkevich-evstigneeva t.D. Formy i metody raboty so skazkami. – sPb.: rech, 2006. – 140 s.
11. Gnezdilov a.b. avtorskaia skazkoterapia. Dym starinnogo kamina (skazki doktora balu). – sPb.: rech, 2002.- s.36 – 42.
12. zinkevich-evstigneeva t. Grabenko t. igry v skazkoterapii – sPb.: rech, 2006. – s. 6 – 208.
13. Milis Dzh.,Krouli r. terapevticheskie metafory dlia detei i «vnutrennego rebenka». – M.: «Kiass», 1996. – 320 s.
